Zijn enthousiasme en rijvaardigheid loodste ons zonder kleerscheuren door de ongerepte Schotse natuur, bezaaid met herten en fazanten, en via nauwe weggetjes, omlijst door eeuwenoude handgemaakte muurtjes, naar de mooiste distilleerderijen.

‍

Zijn touringcar, speciaal voor deze trip omgedoopt tot rijdend proeflokaal, bracht ons niet alleen naar meerdere distilleerderijen waar wij mochten genieten van het gouden eindproduct, maar ook naar een kuiperij waar ambacht nog hoog in het vaandel stond. Één van de hoogtepunten was een onvergetelijke picknick onder de oude Craigellachie brug uit 1814. Hier deed de lokaal gevangen wilde zalm, meesterlijk bereid door Jan-Dirk (mét Japanse mayonaise), ons allemaal het thuisfront even vergeten.

De zalm werd vanzelfsprekend besprenkeld met een goede Highland whisky, want whisky was natuurlijk de grote gemene deler van deze trip én van Schotland in het algemeen.

Maar Schotland heeft nog zoveel meer te bieden, de kabbelende beekjes, de prachtige berglandschappen, het heerlijke eten en de vriendelijke (maar soms onverstaanbare) mensen. Eigenlijk is het een soort onverklaarbare samenhang tussen al die dingen wat Schotland maakt tot wat het is.

PartyZ, bedankt! Wat een korte inspiratiereis van drie dagen zou moeten zijn geweest leverde uiteindelijk een hoeveelheid herinneringen op waar je een leven mee vooruit kan.Maar nu ik al een weekje terug ben, moet ik concluderen dat het niet alleen de whisky is die langer in je lichaam achterblijft dan je zou verwachten. Het is Schotland, Schotland gaat in je bloed zitten.